woensdag 31 juli 2013

Olijven-oreganobrood



Ik heb weer een brood gebakken uit het boek ‘Hoe bak ik brood’ van Emmanuel Hadjiandreou.Het hoefde niet in een rijsmandje te rijzen, maar gewoon op een bakplaat. Het brood moet volgens het recept meerdere keren kort gekneed worden en weer 10 minuten rusten. In het boek staat het niet overzichtelijk beschreven.
Ondanks dat ik het recept wat ‘onhandig’ vind, was het resultaat prima.

De olijven en tomaten geven een heerlijke smaak aan het brood. Lekker bij de borrel of als bruschetta.
 
Ingrediënten
250 gram tarwebloem
4 gram zout
3 gram verse gist (ik heb 2 gram gedroogde gist gebruikt)
180 gram lauw water
40 gram zwarte ontpitte olijven
40 zongedroogde tomaten, op olie
1 theel gedroogde oregano 
 
Bereiding
Meng de bloem, het zout, de gist en het water in de kom van de KitchenAid kort met een houten spatel tot een deeg.  Laat afgedekt met vershoudfolie 10 minuten staan.
 
Voeg de olijven, oregano en de grof gehakte tomaten toe.
Kneed een minuut in de KitchenAid tot de alles goed gemengd is.  Dek af en laat weer 10 minuten staan.
 
Herhaal dit nog 5 keer….. ongeveer 1 minuut in de KitchenAid en 10 minuten rusten.
 
Dek de kom weer af en laat 1-1,5 uur rijzen tot het in volume is verdubbeld.
 
Haal het deeg uit de kom. Druk het deeg plat met de vingers om de lucht te laten ontsnappen.
Trek het deeg voorzichtig uit elkaar tot een lange rechthoek.
Vouw een derde van het deeg aan de linkerkant naar rechts.
Vouw nu het derde deel aan de rechterkant naar links.
Druk het deeg een beetje aan zodat alles goed aansluit. Je hebt nu een mooi rechthoekig brood.
 
Draai het brood om, let het op een met bakpapier beklede bakplaat, dek losjes af met vershoudfolie en laat het ongeveer 30-45min rijzen tot het net niet dubbel zo groot is.
 
Leg de bakplaat met het brood in een voorverwarmde oven van 200 graden.
Giet een kopje heet water onder in de oven in een braadslede en sluit de deur van de oven direct.
De stoom die ontstaat zal voor een knapperige korst zorgen.
Bak in ongeveer 35min goudbruin.
 
Draai het brood om en tik op de onderkant. Het moet hol klinken; dan is het brood gaar.
Laat afkoelen op een rooster.
 
 
 

maandag 29 juli 2013

Puree van tuinbonen




We hebben onze eigen tuinbonen in de moestuin, we proberen ze altijd te plukken als er mooie kleine boontjes inzitten.
Maar er zijn altijd peulen die al wat te groot zijn en dus ook grote bonen hebben. Bij ons thuis noemde we tuinbonen ‘grote bonen’ we kregen ze altijd van mijn opa die ook een moestuin had.
Het waren dan ook echt grote bonen, hij liet ze namelijk zolang aan de struik hangen tot het lekkere grote peulen waren met daarin 'grote bonen'.
Hij deed dat ook met de komkommer, apetrots was ie dan als hij met een eigen geteelde komkommer kwam. Zo dik als een arm, dus vol met zaden, maar we aten hem op en vonden het nog lekker ook.

De (te) grote tuinbonen dus, ik sorteer de gedopte tuinbonen altijd en hou de grootste apart in een zak ik de vriezer. Deze worden gebruikt voor gerechtjes waarvoor je ze dubbel moet doppen en daar is tuinbonenpuree er eentje van.
Heerlijk op een stokbroodje als lunch of op een crostini. Het is lekker om er nog wat lenteui, parmezaan, pecorino of geitenkaas over te strooien.

Dit recept komt uit 'Vers uit de tuin' van Sarah Raven, het is een heel simpel en puur recept. 

Ingrediënten:

150 g tuinbonen, gedopt gewicht
3 el extra vergine olijfolie
sap en geraspte schil van een citroen (of naar smaak, ik vind dit wat te veel)
handvol fijngesneden munt
zout en zwarte peper


Bereidingswijze:

Kook de bonen in circa 5 minuten beetgaar, giet ze af in een vergiet en spoel ze onder de koude kraan. Druk ze met je vingers uit hun vliesje. Pureer ze met de olijfolie, citroensap en rasp, munt en flink zout en peper. Je kunt het lang pureren voor een gladde puree, je kunt het ook wat grover laten.

Het is ook lekker om er Parmezaanse kaas of ansjovis aan toevoegen, ook wordt er nog wel komijn door gedaan dan krijgt het weer een heel andere smaak.





zaterdag 27 juli 2013

Salade met watermeloen, feta en waterkers



Ik lust eigenlijk alles, maar de smaak van meloen vind ik niet zo lekker. Watermeloen gaat nog wel, maar van galiameloen word ik niet blij (tenzij er veel parmaham omheen zit).
Misschien komt dat door die kant en klare fruitsalades die ik wel eens heb gehad, waar harde stukken meloen in zitten met een suikerige siroop. Bah. Of die chemisch smakende meloenthee van Pickwick die ik vroeger eens gedronken heb.

Vandaag ben ik erachter gekomen dat ik watermeloen met feta wel lekker vind Heerlijk zelfs.
We hebben waterkers in een pot in de kas staan en ik had nog feta in huis.
Een makkelijke zomerse salade.  Ook leuk om in een grote platte schaal te maken, voor een bbq bijvoorbeeld.  Het ziet er ook zo zomers uit hè…

Ingrediënten
Watermeloen (3 plakken pp)
100 gram feta, grof gesneden of verbrokkeld
50 gram waterkers
1 eetl zonnebloempitten
3 eetl olijfolie
1 theel citroensap
2 theel verse oregano, gehakt
Peper en zout uit de molen

Bereiding
Verhit een koekenpan op vrij hoog vuur en rooster de zonnebloempitten in circa 2 minuten goudgeel. Schuif de pan voortdurend heen en weer om te voorkomen dat ze verbranden.

Snijd de watermeloen in 1cm dikke plakken, snijd de schil weg en snijd in 3 wigvormige plakken per persoon. Leg ze op een bord.

Brokkel de feta over de meloen, leg de waterkers eromheen. Bestrooi met de zonnebloempitten.

Maak een dressing van de olijfolie, citroen, oregano en peper en zout.
Druppel  over de feta en over de waterkers.

 Uit ‘Vers op je bord’. Echt een boek voor de zomer.




vrijdag 26 juli 2013

Koolrabisalade






De boekenverzameling is weer een beetje uitgebreid en wel met (weer) een boek van Ottolenghi.
Of eigenlijk van Yotam Ottolenghi en Sami Tamimi want die wordt meestal vergeten terwijl hij ook zeker zijn aandeel zal hebben.
Het is het boek 'Jeruzalem'  een verzameling recepten uit hun beider geboortestad.
Weer een prachtig boek met geweldige foto's en verrassende recepten, je zou denken het is wel een keertje op maar nee hoor ik denk dat ook dit boek weer een succes is. 
Ik heb al diverse keren gelezen dat dit boek de andere twee boeken overtreft. Ik kan daar nog geen oordeel over geven omdat ik heb boek nog maar net heb en als ik zie hoeveel ik al uit 'Plenty' heb gekookt dan staat die bij mij met stip op nummer één, de tijd zal het leren......


 
Het eerste recept is koolrabisalade, niet zozeer omdat ik dat zo graag wilde maken maar meer omdat er een koolrabi in de moestuin stond die op moest. Een samenloop van omstandigheden dus.
Een heerlijke knapperige salade perfect met dit zomerse weer welke bij een bbq zeker niet zou misstaan.



Ingrediënten:

3 middelgrote koolrabi's (750 g totaal)              
80 g Griekse yoghurt
70 g zure room
50 g slagroom
1 kleine teen knoflook, fijngewreven
1½ tl citroensap
1 el olijfolie
2 el munt, fijngesnipperd
1 tl gedroogde munt
20 g miniwaterkers (rucola is ook een optie)
½ tl sumak
zout en witte peper

Bereidingswijze:

Schil de koolrabi's, snijd ze in blokjes van 1½ cm en doe ze in een grote kom.
Maak de dressing door de yoghurt, zure room, slagroom, knoflook, citroensap en olijfolie door elkaar te roeren. Voeg ¼ tl zout toe en naar smaak versgemalen peper en klop alles door elkaar. Giet de dressing over de koolrabi, doe de verse en gedroogde munt en de helft van de waterkers erbij en meng alles. Verdeel de rest van de waterkers erover en bestooi de salade met de sumak.






donderdag 25 juli 2013

Griekse salade



Een simpele en voor iedereen bekende salade.
We gaan graag naar Griekenland op vakantie en bestellen deze salade dan vaak als lunch met wat brood erbij. We aten 'm deze keer als avondeten.
Je ziet ze ook wel eens met reepjes sla erdoor, maar ik vind 'm zo het lekkerst.
Deze keer had ik er nog wat extra verse munt en oregano in. Meestal maak ik 'm alleen met platte peterselie en gedroogde oregano. Ik heb het liefst een dikke plak (of twee) feta bovenop de salade, i.p.v. blokjes feta. Dan kun je zelf bepalen hoe groot het stuk feta is dat je als eerste in je mond stopt.

Ingrediënten, lunch voor 2 personen
1 komkommer, geschild en in middelgrote blokjes gesneden
3 grote tomaten, net zo groot gesneden als de komkommer
1 rode ui, in fijne ringen gesneden
20 zwarte olijven (nu geen kalamata, maar eigenlijk 'hoort' dat wel natuurlijk)
1 groene paprika, in ringen gesneden
een dikke plak feta (welke je maar lekker vindt, eigenlijk vind ik die van de Lidl prima)
2 eetl verse peterselie, fijngeneden
1 eetl verse munt, fijngesneden
paar blaadjes verse oregano (of een takje per persoon)
1 theel gedroogde oregano
4 eetl olijfolie (bv. Griekse...)
1 eetl citroensap
1 teentje knoflook, fijngesneden
peper en zout uit de molen

Bereiding
Verdeel de tomaten, komkommer en ui over 2 borden. Maak een dressing van de olijfolie, citroensap, knoflook, peterselie, munt, verse oregano, peper en zout. Verdeel de dressing over beide borden en hussel het door elkaar, zodat de dressing goed verdeeld is.
Strooi de olijven erover (ongeveer 10 pp). Leg de plakken feta erop. Druppel wat extra olijfolie over de feta en bestrooi met de gedroogde oregano.
Leg de paprikaringen er bovenop en evt. een takje oregano.
Maal er nog wat extra peper en zout over. Niet teveel, want de feta is al zout genoeg.

Het sap van de tomaten mengt zich met de dressing en ligt op de bodem van je bord als je je salade op hebt. En dan nog even met een stuk brood erdoor, zodat je bord weer helemaal schoon de kast in kan.


woensdag 24 juli 2013

Andijvie uit de wok




Het is misschien te simpel voor op de blog maar we eten het regelmatig dus het is wel lekker.
De andijvie is klaar in de tuin dus dan moet je d’r wat mee, vier kroppen dus dat is eten en weggeven. Stimpstamp vinden we lekker maar gekookt daar zijn we niet weg van.
Stimpstamp eten we met spekjes of vegetarisch en dan met blokjes kaas en een gebakken eitje erop. 


Nu dus andijvie uit de wok, het voordeel is dat je in één keer een hele krop opeet met stimpstamp is een hele krop een beetje veel.
Het recept komt uit ‘Vier seizoenen lekker koken’ van Albert Heijn, een dun boekje wat ik  af en toe pak en waar toch wel erg lekkere recepten in staan.



Ingrediënten:


Een krop andijvie, gewassen en gesneden
Scheutje olie
Een rode of gewone ui, in halve ringen
Dikke teen knoflook, fijngesneden
3 cm gemberwortel, geschild en fijngesneden
Een flinke scheut chilisaus





Bereidingswijze:

Verhit de olie in een wok, doe er de ui in en roerbak een paar minuten, doe er dan de knoflook en gember bij en roerbak nog een paar minuten. Haal het uit de pan en zet apart.
Doe de andijvie in de wok en laat het op hoog vuur slinken, doe er het mengsel van de ui, knoflook en gember bij.
Breng op smaak met de chilisaus, peper en zout.
Wij eten het altijd met rijst, en ik varieer wel met paddestoeltjes en gerookte tofu, net wat je lekker vind. 




dinsdag 23 juli 2013

Salade van quinoa, tuinbonen, radijs en avocado





Het is tuinbonentijd dus opzoek naar recepten met tuinbonen kwam ik dit recept tegen in ‘Plenty’.
Het sprak me meteen aan, quinoa vinden we heerlijk net als avocado, radijs en uiteraard tuinbonen, dus dit moest wel lekker zijn.
Ik heb er de grote tuinbonen voor gebruikt, dit kan prima omdat ze dubbel gedopt worden. Dubbel doppen houd in dat je ze na het koken nog en keer dopt, je haalt dan het grijze vliesje eraf en houd de helder groene boontjes over.
Wij hadden er crostini’s bij van zelfgebakken brood met hazelnoten, belegd met tuinbonenpuree en geitenkaas. Een heerlijke zomerse lunch buiten op het terras in goed gezelschap, wat wil een mens nog meer!


Voor 6 personen (of zoals bij ons voor 4)

200 g quinoa
500 g gedopte tuinbonen (vers of diepvries)
2 middelgrote citroenen
2 kleine rijpe avocado's
2 tenen knoflook, fijngehakt
200 g radijs, overlangs doormidden gesneden
50 g paarse radijscress (of kleine paarse basilicumbiaadjes)
1 eetl. gemalen komijnzaad
3/4 dl olijfolie
1/4 theel. gedroogde chilivlokken
zout en zwarte peper

Bereidingswijze:

Doe de quinoa in een pan met royaal water, breng het aan de kook en laat de quinoa 9 minuten zachtjes koken. Giet de quinoa af in een fijne zeef, spoel het onder de koude kraan en laat het drogen.

Doe de tuinbonen in een pan met kokend water, breng weer aan de kook en giet de bonen direct af in een vergiet (ik heb ze een minuutje laten koken). Spoel ze af onder de koude kraan en laat ze uitlekken. Druk met je vingers de tuinbonen uit het vliesje en gooi deze weg.

Snijd met een scherp mes aan beide kanten een kapje van de citroenen. Zet ze op een snijplank en snijd met een scherp mes de gele schil en het witte vlies eraf; volg hierbij de na­tuurlijke bolling. Houd de citroenen boven een grote mengkom en snijd de parten vruchtvlees tussen de vliezen uit. Knijp de vliezen boven de schaal met de partjes vruchtvlees uit.




Schil de avocado's, snijd ze doormidden en verwijder de pit. Snijd de helften in dunne plakken doe ze in de kom met citroensap en partjes. Doe de droge quinoa erbij en voeg de tuinbonen, knoflook, radijs, de helft van de cress, de komijn, olijfolie en chilivlokken toe met wat zout en peper. Schep alles heel luchtig door elkaar en zorg ervoor dat de plakjes avocado heel blijven. Proef en doe er naar smaak nog wat zout en peper bij. Serveer de salade op een schaal en garneer met de rest van de cress.

Een heerlijke eenvoudige salade!




maandag 22 juli 2013

Lahmacun - Turkse pizza van Ottolenghi



In Istanbul heb ik veel Lahmacun gegeten. En die is heel anders dan deze variant van Ottolenghi. Het recept komt van zijn website, ik heb het niet in een van zijn boeken teruggevonden.
Er zitten weer typische Ottolenghi ingrediënten in en die heb ik steeds vaker in huis.
Opvallend is het pizzadeeg: met veel olie en een ei. Dat zou je niet verwachten voor een lahmacun. Ik vond de smaak prima, lekker knapperig, maar ik denk dat je daar ook net zo goed een ander (simpeler) pizzadeeg voor kan gebruiken. Ik zal de Turkse kookboeken er eens opslaan en volgende keer een andere versie maken. Want lahmacun vind ik minstens zo lekker als Italiaanse pizza.

De tahin die ik gebruikt heb is van Chtoura. Deze is mooi vloeibaar en erg lekker van smaak. Te koop bij de Turkse winkel.

Deze hoeveelheid is voor 8 pizza’s van ongeveer  15cm diameter.
 
Ingrediënten
Deeg
250 gram tarwebloem
½ eetl zout
2 theel gedroogde gist
½ theel suiker
60ml zonnebloemolie
1 ei
100ml lauwwarm water
 
Topping
250 gram lamsgehakt (of rundergehakt)
1 ui, fijngehakt  (ong. 180 gram)
1 ¼ theel zout
½ theel kaneel
1 ½ theel gemalen piment
½ theel chiliflakes
25 gram platte peterselie, fijngehakt
2 eetl granaatappelmelasse
1 ½ theel sumak
3 eetl tahin
25 gram pijnboompitten
2 eetl citroensap
 
Salade
3 kleine komkommers, in dunne plakjes
2 tomaten, in partjes
10 radijsjes, in dunne plakjes
½ rode ui, in dunne plakjes
10 gram platte peterselie, grof gesneden
1 theel citroensap
2 theel olijfolie
Peper en zout

Bereiding
Begin met het deeg. Doe alle ingrediënten in de KitchenAid en meng 3-4 minuten tot het goed gemengd is. Het deeg is dan plakkerig en elastisch. Leg het deeg in een kom, ingevet met zonnebloemolie, bedek met vershoudfolie en laat 1 uur rijzen tot het deeg ongeveer in volume is verdubbeld.

Verwarm de oven op 210 graden.
Doe ondertussen de ingrediënten voor de topping bij elkaar in een kom, behalve de tahin, pijnboompitten en citroensap. Meng goed en zet het gehaktmengsel in de koelkast.


Verdeel het deeg in 8 porties (kleiner of groter kan ook) en rol uit tot dunne pannenkoekjes van ongeveer 2mm dik en een diameter van 15cm.



 
Smeer met een kwastje licht in met zonnebloemolie, dek opnieuw af met folie of bakpapier en laat nog 15 minuten rijzen.

Maak de salade door alle ingrediënten te mengen en breng op smaak met peper en zout.

 
Verdeel de tahin over de pizza’s en smeer voorzichtig uit met een lepel of kwastje.
Verdeel de lamsgehakt topping over de 8 pizza’s en bedek alles goed. Strooi de pijnboompitten erover en bak in 12 minuten tot het pizzadeeg gaar is en het gehakt en de pijnboompitten mooi bruin.
 

 
 
Verdeel de salade over het gehakt en druppel er nog wat citroensap over.

Wat een heerlijke Lahmacun!  Ook de radijsjes in de salade passen er goed bij.
Je proeft de kaneel, de sumak en de granaatappelmelasse en alles bij elkaar is echt super.
Volgende keer wil het deeg nog wat dunner uitrollen. Al eet het wel heel makkelijk, als de rand iets dikker is.

Zeker voor herhaling vatbaar!

 








zondag 21 juli 2013

Strawberry shortcake oftewel cakeachtige scones met aardbeien




We kregen hoog bezoek vanuit Friesland dus dan is het bijna verplicht om wat te bakken voor bij de thee. Maar wat, dat is altijd moeilijk. Het liefst iets nieuws wat we allebei nog niet eerder hebben gemaakt of eigenlijk wat Judith nog niet eerder heeft gemaakt.
Ik vond het wel leuk om iets met aardbeien te maken en al bladerend door het boek Home Made Zomer kwam ik deze strawberry shortcakejes tegen.
Ja dat moest hem worden, niet heel erg moeilijk en weer eens helemaal wat anders.
De wekker vroeg gezet zodat ik ze op de zelfde dag kon maken, super vers zo uit de oven dat is natuurlijk het aller lekkerst.
Het recept zou zijn voor 8 stuks maar ik heb er 10 wat kleinere uitgehaald en toen nog een tweede blik met 6 iets grotere. De eerste 10 had ik in een ijstang van 55mm afgevlakt en de laatste 6 ook in de ijstang van 55m maar dan met een kop erop.
De grotere heb ik bij de thee geserveerd en ik kreeg de indruk dat het erg lekker was……

Ingredienten:

Voor de vulling:
500 gram aardbeien, kroontjes eraf en gehalveerd
50 gram suiker (ik heb 20 gram gebruikt omdat onze aardbeien van zichzelf al lekker zoet zijn)
De rasp van een sinaasappel
125 ml slagroom, stijf geklopt (zonder suiker)

Voor de shortcake:
450 gram bloem
150 gram suiker
4 tl bakpoeder
Snufje zout
100 gram koude boter, in blokjes
125 ml slagroom
2 grote eieren
½ tl vanille – extract

Beetje lichte olie voor het invetten van de ijstang

Bereidingswijze:

Doe de aardbeien in een kom met de suiker en het sinaasappelrasp en zet afgedekt weg.
Verwarm de oven voor op 190° C.

Pulseer in een keukenmachine de bloem, bakpoeder, suiker en het zout door elkaar, doe de boter erbij en pulseer dit erdoor tot je fijne kruimels hebt.
Klop de eieren los en doe dit samen met de slagroom bij het mengsel.
Druk nog een paar keer op de pulseknop tot het deeg net samenhangt, niet te lang.


Schep nu met een ingevette ijsschep of maatschep bollen op het bakblik. Ze moeten niet te dicht op elkaar omdat ze nog flink rijzen.
Bak ze 12-14 minuten mooi goudbruin en gaar.
Laat ze uit de oven op een rooster even rusten, snijd ze door en doe er een flinke lepel slagroom op met daarover de gemarineerde aardbeien.






vrijdag 19 juli 2013

Gemberlimonade met munt


Met dit mooie weer heb ik zin in een koud sapje of koude, frisse witte wijn (vooral het laatste eigenlijk). Aangezien we veel kruiden in de tuin hebben, zoals munt en citroenmelisse, heb ik deze keer een limonade gemaakt met gember. Het recept is van Bill Granger, uit het boek  Sydney Food. Het is makkelijk om te maken en dat kan prima een dag van te voren.  Je kunt de suiker ook weglaten, ik denk dat het dan net zo lekker is en bovendien beter voor je gebit … Je kunt het ook als thee drinken, nadat je het een paar minuten hebt laten trekken.



Ingrediënten
2 eetl  verse gember, geschild en geraspt
Flinke handvol muntblaadjes, plus wat extra
Rasp van 1 limoen
Rasp van 1 citroen
3 eetl suiker
1 liter kokend water
Partjes citroen
Veel ijsblokjes
 
 
 
 
 
 
Bereiding
Rasp de gember en de schil van de limoen en de citroen in een grote kan. Doe de munt en suiker erbij en schenk het hete water erover. Roer goed en laat afkoelen. Zeef de limonade en zet in de koelkast tot het goed koud is. Serveer met een partje citroen, veel ijsblokjes en evt. wat extra verse munt.
Lekker! Ik had net zo goed 2 liter kunnen maken, maar dan zonder suiker.
 

woensdag 17 juli 2013

Lasagne met courgette, ricotta en tomatensaus



 
Eindelijk, we hebben weer courgettes in de tuin. Het heeft even geduurd, maar nu kunnen we elke dag weer eentje plukken. Er zijn weer een heleboel courgettegerechten die ik wil gaan maken. Dus de komende tijd zal er wel meer courgette op de blog te vinden zijn, denk ik.
Vandaag als eerste een vegetarische lasagne van Bill Granger.
Ik hou van ricotta en deze combi sprak me wel aan, maar 500 gram ricotta leek me erg veel. Dus ik heb de helft gebruikt (1 bakje). En dat bleek toch wat te weinig.....
Dus wees niet eigenwijs, en gebruik gewoon 500 gram, zoals in het recept.


Ingrediënten
2 blikken tomaten
1 teentje knoflook, geperst
2 eetl extra vierge olijfolie
500 gram ricotta
40 g Parmezaanse kaas, geraspt
1 eetl  verse oreganoblaadjes
verse lasagnevellen (van de AH bv)
2 courgettes, schuin in schijfjes gesneden
verse oreganoblaadjes, als garnering

Bereiding
Verwarm de oven voor op 200 °C.
Kook de tomaten ongeveer 20 minuten in een middelgrote steelpan op een matig tot laag vuur tot ze enigszins zijn ingedikt. Voeg knoflook, olijfolie, zout, peper en suiker toe en laat nog een minuut koken. Haal van het vuur.


Meng in een kom ricotta, Parmezaanse kaas, oregano en wat zout en peper door elkaar.

Giet wat tomatensaus in een ovenschaal, zorg ervoor dat de hele bodem bedekt is. Leg drie lasagnevelletjes op de tomatensaus. Verdeel met een lepel een derde van het ricotta-mengsel gelijkmatig over de velletjes en schep daar een derde van de courgetteschijfjes op. Leg hier een tweede vel op en herhaal de procedure tot je vier lagen hebt met bovenop een lasagnevel. Verdeel nog wat tomatensaus over de laatste bladen.

 Bak ongeveer 25 minuten in een oven op 200 graden.

 
 
 

Het recept  is afkomstig uit het kookboek ‘Man in de keuken’ van Bill Granger

dinsdag 16 juli 2013

Horror in de Dahlia’s



We hebben voor het tweede jaar Dahlia’s in de tuin, ik was er nooit zo weg van maar ik had ze gekregen.
Dus vorig jaar toch maar geplant en ik moet toegeven het viel me niet tegen, het viel eigenlijk heel erg mee, ik vond ze zelfs mooi.
Maar het nadeel van Dahlia’s is dat ze zijn niet winterhard dus je moet ze in het najaar oprooien en vorstvrij opslaan en ik weet van mezelf dat is niet mijn sterkste kant….
In het najaar is het klaar, de tuin sterft langzaam af, ik doe er dan ook niet veel meer aan, ik knip ook niks terug voor de winter. Het ziet niet zo netjes maar het is wel beter, het geeft de beplanting een natuurlijke bescherming.





Maar als je langer dan een jaar plezier wilt hebben van je Dahlia’s dan moet je ze dus oprooien en dat heb ik dus ook gedaan. Netjes alle kleuren in aparte kratjes (gelabeld) en in de garage opgeslagen, later in de winter toen het echt begon te vriezen hebben we ze naar de logeerkamer verhuisd.
Wonderwel is het goed gegaan, van het voorjaar kwamen er allemaal jonge groene scheutjes uit de onooglijke wortelstokken, toch wel erg leuk om te zien.
Ik heb ze begin april geplant en al snel kwamen de eerste groen blaadjes boven de grond, heerlijk fris groen blad….






Maar nu is het dus horror in de Dahlia’s de slakken hebben ze ontdekt en gaan iedere nacht uit eten in onze Dahlia’s, heerlijk vinden ze ze.
Een ramp vinden wij, ze eten zich tonnetje rond aan de blaadjes maar ook vinden ze de toppen waar de bloemknop in komt een delicatesse. Deze bijten ze af, laten hem op de grond vallen en eten daar dan verder.
Ik heb op een ochtend ruim 60 slakken gescoord, het meeste van die glibberige naaktslakken brrrrr. Ik gooi ze over sloot, daar kunnen ze naar hartenlust verder eten. Mijn handen hebben geen dagcrème meer nodig naar zo’n zoekactie, ze zijn zijdezacht van het slijm…..




Vorige week reed ik door een dorpje en wat zie ik, een oude mannetje in zijn tuin tussen prachtige al bloeiende Dahlia’s, ik er naar toe om te vragen hoe hij dat voor mekaar krijgt.
Hij liet het me zien, kleine korreltjes tussen de planten, maar dat wil ik liever niet voor de vogels en de egels. Maar deze korreltjes konden geen kwaad, die kun je zo op brood eten zei hij….
Ik kon wel een zakje meekrijgen, hij had genoeg.
Met de korreltjes naar huis en deze heel minimaal om de Dahlia’s gestrooid. Nu maak ik elke ochtend een rondje Dahlia’s en haal daar de slakken weg die bij de korreltjes zitten en ook de listige jongens die de korreltjes weten te ontwijken en lekker aan het ontbijten zijn haal ik weg.

Ik zag de eerste bloemknoppen, nu maar hopen dat deze het vreetfestijn overleven en straks staan te stralen in de tuin.




maandag 15 juli 2013

Vlierbloesemsiroop




Een paar weken terug vroeg een vriendin of ik nog vlierbessensiroop wilde hebben, ze had het zelf gemaakt.  Een week later lees ik op 'Eten uit de volkstuin' een lekker recept voor chocolademousse en wat moet daarin, vlierbloesemsiroop…
Ik had nog geen flesje siroop gekregen, en het idee om het zelf te maken sprak me ook wel aan.
Dus opzoek naar een bloeiende vlier, normaal zijn die nu allang uitgebloeid maar alles is zo’n drie weken later dus grote kans om nog een bloeiende vlier te vinden.
En dat lukte, in overvloed zelfs, ik heb een plastic tas vol geplukt, geen idee hoeveel het aan gewicht was maar ik dacht van wel genoeg.
Thuisgekomen heb ik Home Made erbij gepakt, ik wist dat daar een recept in stond. Ook heb ik het recept van ‘Eten uit de volkstuin’ er nog even bijgezocht en van die twee recepten heb ik het volgende gebrouwen.

Ingredienten:

200 gram vlierbloesem, grove stelen verwijderd
2 liter lauw water
1 kg suiker
1 tl citroenzuur



Bereidingswijze:

Verwijder de grove stelen van de vlierbloesem, doe ze in een grote pot of en pan en doe er 2 liter lauw water bij. Zorg ervoor dat de bloesem onder water staat.





Zet de pot of de pan 24 uur op een warme plaats.
Giet het mengsel door een schone theedoek in een pan en breng aan de kook. Voeg de suiker en citroenzuur toe en roer tot de suiker is opgelost.
Giet het in schone flessen op potten en sluit af.
Je kunt het zo wel een half jaar bewaren, eenmaal geopend in de koelkast zetten dan blijft het nog een paar weken goed.





Heerlijk zomers drankje aangelengd met water en veel ijs en misschien nog een takje munt. Je kunt er natuurlijk ook ijs van maken. Idee !?


zondag 14 juli 2013

Salade van quinoa, tomaat en gegrild zuurdesembrood




Een broodsalade, ook wel fattoush genoemd, maar dan met extra toevoeging de quinoa.
In diverse kookboeken staat een recept voor fattoush. Ze zijn in grote lijnen wel hetzelfde maar de quinoa is een idee van Ottolenghi en dat maakt hem toch weer net even anders.
Er wordt zuurdesembrood voor gebruikt, we hadden nog  eigen gebakken zuurdesem baguette in de vriezer die kon ik er mooi voor gebruiken.
Het recept is met 40 gram quinoa maar ik heb 100 gram gebruikt, we vinden het lekker (en het is heel erg gezond) dus mag er wel wat meer in.
De tomaten zijn nog niet uit eigen kas, de eerste beginnen nu een beetje te kleuren dus dat zal niet zo lang meer duren. De komkommer is wel uit de kas, regelmatig kunnen we er eentje plukken, heerlijk!
De salade is niet moeilijk om te maken en er gaan ook geen bijzondere ingrediënten in dus ideaal voor een zomeravond buiten op het terras.

Ingredienten voor 4 personen:

40 g quinoa  (ik heb 100 gram gebruikt)
4 sneden zuurdesembrood (in totaal 300 g)
¾  dl olijfolie, plus extra om het brood te bestrijken
4 rijpe middelgrote tomaten (in totaal 400 g)
3 minikomkommers (in totaal 250 g), ongeschild
½  kleine rode ui, in flinterdunne ringen
4 eetl. fijngesneden koriander
1½ eetl. fijngesneden munt
2 eetl. fijngesneden peterselie
1 eetl. citroensap
¾  eetl. rodewijnazijn
2 kleine tenen knoflook, fijngehakt
zout en zwarte peper




Bereidingswijze:

Verhit de oven tot 180 °C.  Doe de quinoa in een pan met kokend water en kook het graan in 9 minuten gaar. Giet het af in een fijne zeef, spoel het onder koud water en laat het uitlekken.

Bestrijk het brood met wat olijfolie en strooi er wat zout over. Leg ze op een bakplaat en zet ze ongeveer 10 minuten in de oven; keer ze  halverwege de tijd om. Het brood moet nu goed droog en knapperig zijn. Neem het uit de oven, laat het af­koelen en breek het in ongelijke  stukken.

Snijd de tomaten in blokjes van grofweg 2 cm en doe ze in een mengkom. Snijd de komkommers in stukjes van hetzelfde formaat en doe ze bij de tomaten. Voeg de overige ingrediënten toe met de quinoa en croutons en meng alles losjes door elkaar. Proef en voeg naar smaak nog wat zout en peper toe.

Je kunt de salade een korte tijd laten staan, dan wordt het brood wat zachter, ook weer niet te lang want dan wordt het sompig.




NRelate Widget